شیخ شهید

وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا(اسرا 33)

خیلی سعی کردم چیزی بنویسم تا کمی از هزاران حرف تلمبار شده روی دلم را خالی کنم ولی نشد

از کجا باید شروع می کردم؟ خباثت آل سعود یا مظلومیت همیشگی شیعه که این روزها وقتی با 

اقتدارش همراه می شود دردناک تر نمود می کند.

باید از خلخال کشیدن از پای زن یهودی و غیرت مرد مسلمان و دق کردن و مردن می نوشتم یا

از شهید شدن مظلومانه رهبری شیعه در ام القری اسلام و مسولینی که دارند پیکرش را وارسی 

می کنند تا ببینند چشم هایش آبی بود یانه. چون در ادبیات دیپلماسیشان خوانده اند چشم هرچه 

آبی تر باشد خون سرخ تر است و موضع گیری شدید تر.

بی خیال همه این نوشته ها یی که نوشتم و نانوشته هایی که روی دلم ماند.

دلم خوش است که شیخ شهید ولی دارد و او انتقام خونش را خواهد گرفت.

و ان شا الله ولی اش سلطنطشان را می گیرد

شیخ نمر عزیز ما را ببخش به خاطر همه ی ضعف هایمان. ما را ببخش که تو جنگیدی و ما آرمیدیم

تو شهید شدی و ما داریم شقی می شویم از بس خون به نا حق ریخته شده دیده ایم و سکوت 

کرده ایم. ما را ببخش که فقط در نوشتن پیام تسلیت استادیم. ما را ببخش که یاران خوبی نبودیم

حالا که بخشیدی شفاعتمان کن

ادامه مطلب را تازه اضافه کردم نوشته خوبی بود ببینید