مَنْ کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا ۚ
إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ(فاطر10)
ستاره ها عاشق ترین موجودات خلقتند.در روز وقتی نور خورشید همه جا را گرفته کسی دنبال ستاره ها نمی گردد. شب هنگام که تاریکی و تنهایی همزاد آدمی می شود این ستاره ها هستند که تو را با چشمکی عاشقانه از تنهایی و تاریکی می رهانند.
شب هنگام ستاره کوچکی مرا به سوی خود دعوت کرد،دست بردم برای چیدنش از دامن آسمان. دستم را گرفت و مرا به آغوش آسمان برد.آنجا ستاره ای پر نور تر مرا مدهوش خود کرد،دست بردم برای چیدنش. دستم را گرفت و بالاتر برد و ستاره ای پرنورتر و دستهای خالی من..آن قدر آن شب بالا رفتم که ضیافت ستاره باران آسمان فقط نور بود و نور.
چشم های خود را که باز کردم نور خورشید بر پهنه گیتی گسترده شده بود. ومن سراسیمه دنبال ستاره ها می گشتم.
به قرمزی چراغ خیره شده بودم.در جسجوی چراغ های قرمز زندگی بودم که دخترکی صدا زد آقا،آقا !
فال دارم ،فال میخری؟
فال را که خریدم خندید.چهره اش شبیه بود به ستاره های چشمک زن خواب دیشبم.
کودکی صدایش زد. ستاره زود باش چراغ سبز شد...
پ ن:هر که طالب عزت است ،تمام عزت خاص خداست. کلمه نیکو به سوی خدا بالا رود و عمل نیک خالص او را بالا می برد.
پ ن2:این آیه را به سه شکل می توان ترجمه کرد که بنده براساس این ترجمه مطلب را نوشته.
